Biće jako zanimljivo pratiti kako se ova stvar razvija. Jer, cinjenica je da Djokovic, htio on to ili ne, postaje politicki faktor (i, kako neko rece „nacionalni terapeut”), u odnosu na koga se pozicioniraju i djeluju razne snage. Recimo sad Vuk Jeremic kampuje na Djokovicevim finalnim mecevima a osnovan je i nekakav Teniski savjet Srbije (ne znam tačno ime) čiji je predstavnik, gle cuda, Vuk Jeremic... A telegrami podrske Djokovicu stizu i od Kurte i od Murte...

Ako Djokovic zaista zasjedne na tron i formalno i nastavi da pobjedjuje onda će se oko njega, u vecoj mjeri nego sto je to bilo do sada, pobrinuti i druge, mnogo uticajnije, politicke snage. Ne samo zbog njegovog bavljenja temom Kosovo (na jedan iznenadjujuce talentovan način). Međutim ono što se prastalo broju 3 i „klovnu” ne prasta se broju 1 i „kralju”.

Nisam upucen u te zavrzlame oko teniskog saveza Srbije i ko je tu i u kojoj mjeri u pravu ali mi djeluje da Srdjan Djokovic trazi „svoj deo” jer se smatra zasluznim za Novakove uspjehe. Negdje sam čuo da je svojevremeno kritikovao nekog komentatora na RTS jer nije dovoljno navijao za Novaka tokom prenosa. E sad, puno toga se spinuje, i ne znam šta je od svega toga tačno. Ono sto je sigurno je da se sa Novakovim uspjesima ulozi i (prirodna) zelja za eksploatacijom sportskog uspjeha u druge svrhe povecavaju.