IZ DANA U DAN

... iz dana ...
kada umrem jedan će maleni svitac zaspati na njenom dlanu
i hiljade patuljastih zvijezda skotrljace se krisom u more

... u noć ..
sudbina ranjene ptice vezane za slomljenu granu
samo je strah od mraka utkan u osvit zore...

... iz noći...
na domaku rajskih odaja postoji barikada
u osmijehu sto krije suzu umocenu u vidjene snove

... u dan ...
ne gledaj put oblaka kad posljednja zavjesa pada
i najsjajnija zvijezda treptusa u oci kobne sove...

... iz noćiu noć ..
u krv ubacena ruza u tamnu vensku baru
i poklonjena za datum izbacen iz kalendara

... iz dana u dan ...
vrijeme je da se bukva zahvali svom glodaru
za trapavi ples balona nad barom zivog zara

... iz noćiu dan ...
ovo je najveci pregled bola zatajen u propalom plodu
očajnicki krik slavuja prerusenog u mutavu pticu

... iz dana u noć ..
kada umrem
hiljade osakacenih zvijezda skotrljace se krisom u vodu
i jedan će maleni svitac zaspati na njenom licu.

M. B. Romanov („Svitac u ogledalu”)