* Kada su po vama Srbi primili hrišćanstvo?
- Jakov je bio prvi koji je po uputstvu Hrista krenuo u misiju širenja hrišćanstva i 34. godine stigao je u Sremsku Mitrovicu. Tu je podigao prvu crkvu i postavio prvog episkopa Svetog Andronika, vratio se u Palestinu, i 43. ili 44. godine su ga ubili Rimljani. Od tog vremena deo Srba je primio hrišćanstvo.
- Potom Sveti Petar. On je 42. godine dolazio u Dalmaciju i nastavio sa širenjem Jakovljeve crkve, pa je 43. otišao u Rim. Znači Sveti Petar je prvo organizovao crkvu u Srbiji pa onda u Rimu. Kad su 49. godine iz Rima proterali Jevreje, on je pobegao u Ravenu, pa je došao u Srbiju, u Kosovinu. Sveti Andronik je bio ubijen i Petar je postavio Svetog Efenerta za arhiepiskopa i odlazi na Istok u Jerusalim. Dolazi potom Sveti Pavle u vreme Nerona, kad su ih jurili Rimljani, krio se u jednoj pećini kraj Trebinja. Tu su krštavali ljude i ona je danas čuvena Pavlova pećina. Za te istorijske tvrdnje u Pećini su nađeni i arheološki dokazi. Hrišćanski hroničari pominju da su u tu Pećinu dolazili kasnije, i Sveti Petar i Sveti Luka, njihovi učenici. A Pavle je kasnije na putu za Italiju osnovao manastir na reci Krki. Kasnije ga je obesio Neron.
- I Sveti Matija je bio na ovim prostorima. U centralnoj Srbiji u Šumadiji. Sveti Marko bio je na severu Posavine, a Sveti Andreja je prošao kroz Srbiju i otišao do Kijeva. Znači sedam apostola bilo je u Srbiji, a Sveti Petar je prvo organizovao crkvu u Srbiji pa onda u Rimu.
* Da li je neko od apostola bio Srbin?
- Samo se za Luku smatra da je bio Srbin ali njihovih učenika je bilo dosta. Čuveni Tit i Domnok, Petrov učenik govorili su srpski i zato je širenje hrišćanstva na ovim prostorima bilo tako uspešno.
* Znači negirate teoriju zvanične istorije da su Srbe pokrstili Ćirilo i Metodije?
- To je sprdnja! Kakavi Čirilo i Metodije! Pa mi smo bre imali Arhiepiskopiju 49. godine. Pa Srpska crkva se borila za samostalnost protiv Carigrada i protiv Rima, ima zapisa sa crkvenih sabora u Solinu 530. i 532. godine, kada je episkop Oronije III proglašen arhiepiskopom. Dokaz je i rat između Srbije i Vizantije, oko crkve, 535. godine. To su činjenice! A priča o Ćirilu i Metodiju je samo priča za budale!
* Ko je onda glorifikovao Ćirila i Metodija u glavne junake školskih udžbenika u Srbiji danas?
- Grci i Vatikan. Ima jedan dokumenat gde Papa Jovan Osmi traži od Časlava da prihvati Metodija koji je bio u Panoniji. Sam ga je Papa postavio za episkopa.
* Pa koje je to onda pismo doneo Ćirilo među Srbe?
- Ono što se danas zove glagoljica, to je kirilica, odnosno čirilica. U 16. veku menja se ime pa se srbica naziva kirilica, a kirilica glagoljica. Srbi su u to vreme bili pod okupacijom, nisu imali ni države ni patrijaršije, jer su Grci pred Turcima optužili srpski dvor da je leglo antiturske delatnosti. Turci su onda Srbima ukinuli patrijaršiju, pa kad su Turci videli da su ih Grci prevarili, Sulejman Veličanstveni je Srbima vratio patrijaršiju.
* Ćirilo je dakle doneo pismo narodu koji je više od 1000 godina imao pismenost?
- Da. Ali, doneo je pismo čija se slova ne mogu pisati nego se crtaju. Još gore, pomerio je brojčanu skalu slova. Naše pismo imalo je, kao i druga stara pisma, brojčanu vrednost slova – slova su istovremeno bili i brojevi, kao baza za sve matematičke operacije. Posle Ćirila, nijedna matematička operacija nije više mogla da se izvede na kirilici. I onda je napravljena zbrka, pa je crkva pokušala da vrati staru azbuku. Vratila se na srbicu po principu kirilice,… Ta je zbrka trajala dugo, dugo vremena. Ubrzo nakon toga krenuo je i falsifikat istorije, a primena tog falsifikata nastala je, ponavljam, posle Berlinskog kongresa.