Taj je drugi Sinan, njega je Bistrica odnela.
Po predanju svedoka događaja, bake igumana Aksentija „Voda reke Bistrice potkopa dzamiju Sinanovu, oborivši svu pripratnu dzamijinu i za tim podiže kamen na grobu Sinanovu i izvalja iz groba telo crno kao ogoreli panj i uze ga voda crnakao krlja i odnese ga”.

Sinan prvi je rođen u selo Topojane u Albanskom delu Gore.
Stanovnisto prizrenskih župa bilo oni Gorani ili ne u osmanskim dokumentima se oni nazivaju Arnautima.

Ako je iko mnogo učinio za tursku državu od balkanaca onda svakako su to bili Goranci.

(1900-1921)
Gora na prelazu u dvadeseti vek čini teritorijalno,nacionalno,kurturološki jednu celinu.Nasleđena autonomija još iz ranih srednjih vekova je omogućavala razvoj privrede i školstva bez plaćanja nameta Osmanskoj državi.Kao punopravni članovi Osmanske države,žitelji Gore su uživali sva prava i privilegije u carevini.Način života se odlikovao uslovima prirode,a ovakvi uslovi su u tom vremenu činili izuzetnu vrednost.Samo je u Gori u tom vremenu bilo oko 1 000 000 grla ovaca,koliko procenjuje J.Cvijić.Iz ove grane delatnosti razvija se i trgovina mlečnim proizvodima i mesom koja je donosila velika sredstva narodu.Sir i vuna su izvoženi u Grčku,Egipat(Misir),Bugarsku. Sa 12 hiljada ovaca Abedin Čaja je važio za najvećeg stočara na Balkanu.Pri putu u Ovčije polje u Makedoniji, koje mu je bilo vlasništvo, zakupljivao je čaršiju u Skoplju, jer nije mogao da prolazi kroz njive i livade. On je tog dana vlasnicima dućana plaćao ceo pazar.Stepen intelektualnog razvoja se ogleda najviše kroz duhovnost,pa je tako 1903 u Gori živelo tri Hafiza( vernici koji Quran časni znaju napamet) u selu Radeša,Leštane i Brod (hafiz Ibrahim iz Leštana, hafiz Mehmed iz Radeše i hafiz Mehmed iz Broda).Najveći broj imama i mujazina u prizrenskoj i tetovskog regiji bili su Gorani.Među njima svakako se izdvajaju porodice iz Zlipotoka,Bačke i Restelice.Veliki broj oficira Turske vojske sa svršenim školama u Evropi bio je iz Gore. Alji-hafiz koji je živeo u Brodu. On je zajedno sa svojim bratom školovan u Istambulu. Brat mu je imenovan za glavnog muftiju u Solunu a Alji - hafiz je došao u rodni mu Brod. Svestan šta znači nauka počeo je svoju misiju na opismenjavanju svojih Brođana najpre a onda i ostalih Bošnjaka u Gori. Sagradio je mejtep (mekteb) gdje je i sam živeo. Osim muškaraca podučavao je i žensku decu Qur'anu, ali i drugim naučnim disciplinama. Mekteb je radio negdje do drugog svjetskog rata, kada se Alji-hafiz odselio za Tursku. Imao je veliku porodicu. Jedan od njegovi potomaka Ćazim bio je sekretar Univerziteta u Istambulu, drugi ambasadori u Švedskoj, Španiji, Italiji, Bugarskoj..Jedan od velikih učenjaka tog vremena Hađi Omer Lutfi je bio i lični izaslanik Talat Paše za pregovore u Jemenu 1911,sa završenim fakultetom Al-Azhar u Kairu,pisac preko 60 dela,prevodilac preko 15 dela sa arapskog i persijskog jezika inače rođenog u selu Rabča.U Gori su postojale medrese i ruždije koje su pored verskih programa imale i nastavu iz klasicnih predmeta,matematika,botanika,geografija...Kulturna delatnost je uglavnom vezana za duhovnost pa je na primer restelički imam Mula Daut svojeručno prepisao dvadeset kopija Qurana časnog.Velik broj zanatlija u Prizrenu bio je iz Gore,kujunđije,stolari,a najviše cenjenji u to vreme nalbatini.Ovakav razvoj prilika u Gori je bio uslovljen poistovećivanjem sa Turskom državom,natalitetu koji je uslovljavao i širenje van teritorija Gore.