Religija menja svest čoveka, zato su je i smislili. A posebno kod ovih „janičara Vatikana”, implantiranih da ubijaju i kolju u ime vere i Papka.

...radnja nije izmišljena i nije nikakav plod maste Jovana Radulovica nego opisuje dogadjaje 1941-ve godine u okolini Knina...

...posto je sam film snimljen kasnih osamdesetih imena sela i likova su promjenjena(još uvijek doba bratstva i jedinstva),ali ljudi iz kninske krajine su vrlo dobro znali o kojem selu Radulovic prica...

...radi se o selu Kijevu (u filmu Smrekovo)...susjedno selo do pisceve rodne Polace...dje su ustaše bacile u jamu oko sezdesetak seljaka samo iz Polace..a u sledećim danima i okolnih sela...ista takva jama postojala je i kod sela Oklaja(Mratovacka Jama)dje je pobacano dosta vidjenijih ljudi iz samog Knina i okolnih sela Zagrovica,Vrpolja itd...
...svi su pozivani na sastanke ili odvodjeni pod okriljem noćina nekakve hitne dogovore...svi zavrsavaju u jamama...
...to je bio početak kratke ustaške vlasti u kninskoj krajini jer odmah nakon tih pokolja narod se organizuje i protjeruje ustaše iz Knina i bira popa Momcila Djuica za svog starjesinu ...
...do dolaska komunista 1944-45 -te kninska krajina ostaje pod četnickom kontrolom i srpski narod toga regiona ne dozivljava ustaške pogrome za razliku od svoje brace po ostalim djelovima tadasnje NDH..
..ogromnu ulogu u spasavanju tog naroda odigrao je pok.Vojvoda Momcilo i to su mu priznavali čak i partizani toga kraja...(oni posteni)..
..doduse poslije rata najcrnje je zigosan i pljuvan od izroda vlastitog naroda...raznoraznih prvoboraca i narodnih heroja...naročito generala Jose Durbabe koji je bio na početku sa Djuicem u četnicima,a kasnije ga vrbuju komunisti..
..kao i na drugim mjestima komunisti su i tamo zapoceli bratoubilacki rat,ali u ovom slučaju četnici su ih na vrijeme rasprsili na manje grupice koje kasnije odlaze da ostavljaju kosti po Sutjeskama ,Neretvama i ostalim epopejama naše slavne narodnooslobodilacke armade...(bez uvrede...i tu je nazalost najviše bilo postenog svijeta zavedenog supljim pricama i komunistickim nebulozama)

Intersantno je bilo gledati „Kapelske kresove” vecitog dvorskog rezisera Antona Vrdoljaka. To je bio prvenac na kome je eksperimentisao sa istorijskim falsifikatom. Za razliku od npr. Djujica koga bi teško prekrstio u Jurica, Srbe koji su bili po partizanskim krajevima Dreznica, Gorski Kotar, Ponikve lako je mogao pretopiti u Hrvate. Tada je svojatanje NOB-a od strane Hrvata bilo ideoloski isplativo pa su partizani u „Kresovima” kajkali i cakali, Srba nigde nema pa nema ni potrebe za prikazivanjem ustaškim zverstava, koji su inače u tim krajevima bili stravicni. Devedesetih su potpuno negirali ucesce u NOB-u i tek su dolaskom Mesica na vlast ponovo poceli s falsifikovanjem NOB-a pa su borbu Srba na podrucju NDH-a pripisali Hrvatima koji su, razumljivo, 90% stali uz svoju ustašku državu.