Nakon silnih postavljenih pitanja pred istorijsku nauku, kao i mnogih istoricara,čak i Srba, kojima je istorija bia i zivotni poziv,mnogi su stekli i silne reputacije kao istoricari, da bome i kao ugledni akademici, mnogi od njih čak i predavaci istorije, ne samo na srpskim skolama i univerzitetima,već i po inostranstvu,
Cinjenica je da su mnogi smatrali i danas smatraju da su Raska i Bosna bile samostalne države, Neki to vezuju,čak i za postanak srpskih prvih državica, neki kao oni zlonamerniji i možda čak koji su stvari shvatili i bolje, čak su tvrdili da to i nisu bile srpske državice, ve pripadale nekim drugim narodima, opet ovi su to radili smišljeno, iz apetita vlastitih interesa,no o stranim ako je istoricarima reč, tu isto ako se izuzmu neki minorni autori i nema pomena da su to bile ikakve države, mnogi ih pominju doduse u svojim tekstovima, ali izvan konteksta ikakve državnosti, jednostavno kao krajeve gde žive Srbi.
No nije isto reci i osloniti se na nekog autora, i naći neki validan dokaz, pogotovo iz koga se vuce i crpi i pravna snaga,
Primera radi prilikom krunisanja, ban Bosne Stefan Tvrtko, zbog svojih rodbinskih prava, na srpski presto, kao i po pravima koje su pripadale banovima bosanskim, još iz perioda pre Nemanjica i od samog početka vladanja ove banovske kuce za vreme srpskog kralja Bodina, bosanski banovi su zauzimali najugledniji polozaj među svim srpskim banovima i zupanima,odmah iz samoga kralja,a znamo bilo je na srpskom prestolu i careva,
Otuda uzimajuci krunu Stefana Prvovencanog, Stefan Tvrtko je prvi put okrunjen i postao vladar,
Uz to normalno tu je uz krunu pridodata i titula vladarska, pa ona i zvanicno glasi,
„U Hristu Bogu Stefan Tvrtko Kralj Srbljem;Raske, Bosne i Primorja”,
To je titula i iz nje se crpi i pravna snaga i tačno se vidi koje su oblasti spadale pod Srbiju,tj, njegovu valast,
Iz ove titule se vidi da ove oblasti su i pre spadale pod okrilje jedne države, kao i da je kraljevska titula i zvanicno pravno potrebna da bi jedna država imala svoju samostalnost,
Polazeci od ovoga slučaja unazad, dolazi se do jedne nove spoznaje, da ni Raska ni Bosna nisu nikad bile samostalne, kao i posle, jer svi koji su kasnije od Tvrtka nasledili ovu krunu Stefana Prvovencanog , samo se moglo raditi o srpskim kraljevima,
Opet nema nigde valjani dokaz, izuzev zlonamernih isturanja pokrajina ispred države, da se ikada od osnivanja srpske države,radilo o samostlnosti ovih pokrajina,da su imale pravni osnov ,na osnovu koga bi to i bile,
Da su imale svog kralja, ako se uzmu u obzir razni periodi ,čak od raspada rimskog carstva, nigde se ne pominje da se radi o bilo kakvoj samostalnosti ovih krajeva,
Evo čak i za vreme vladavine Stefana Nemanje,koji je bio Veliki Zupan,nema pravnog osnova da bi se tvrdilo da se radilo o samostalnosti Raske.
Dolaskom na vlast, on je postavio najstarijeg brata Tihomila, za bana Raske, Brata Miroslava, poznatog i po tome sto je dao da se piše Jevandjelje,koje je po njemu nazvano Miroslavovo Jevandjelje, za Velikog kneza Zahumlja i Travunije, Zatim brata Konstantina postavlja,za KNEZA primorja , ovaj se još zvao i Stracimir, Njegovoj banovini koja je bila od Krke do Zrmanje, pripadala su i ostrva,Solta,Brac, Hvar, Korcula, Vis i Lastovo,
Sami Nemanja uzevsi titulu Veliki Zupan, odredio je Skadar za svoju prestonicu, Normalno pod njegovom direktnom upravom bili su Divokletija i Albanija, kao i zemlje juznije od Raske kojom je upravljao Tihomil.
Dakle svi ovi upravnici bili su direktno njemu pokorni, uzimajuci čak i upravnikE Bosne u to vreme Banove; Borica,pa Kulina,koji su i pomogli Nemanjicima u nekolike decenije dugoj borbi,koju su vodili sa kraljem srpskim Radoslavom i njegovim precima,
Prema tome, za sve one koji imaju valjane dokaze, titule, kraljevske krune i ostale dokumente, iz kojih se mogla crpiti snaga, nezavisnosti ovih pokrajina, i koje ukazuju na bilo kakvu samostalnost,kao država,ovih pokrajina u celokupnom istorijskom periodu,neka iznesu, Čula,kazala, ne prihvacamo,