stafilokok pokazuje izraziti afinitet za kožu i sluznice. Ukoliko dođe do oštećenja integriteta tih površina, dolazi do lokalnih i sistemnih infekcija koje uzrokuje ova bakterija. Osnovna lokalna lezija je gnojenje na koži. Treba imati na umu da svaka pa i najbenignija lokalizirana infekcija može postati ishodište sepse, endokarditisa, meningitisa…

U infekcije kože ubrajamo:

Folikulitis – najlakši oblik infekcije definiran kao gnojenje na koži koje uključuje folikul dlake i okolnu kožu.
Furunkul – dublji upalni proces u koji su uključeni folikul dlake, lojna žlijezda i dio okolnog tkiva
Karbunkul – nastaje stapanjem više upaljenih folikula dlake u dubini tvrde neelastične kože šije ili leđa
Impetigo – površinska infekcija kože u djece, najčešće se javlja na licu i rukama. Prvo nastaje obično crvenilo koje potom prelazi u uzdignutu tvorbu okruženu crvenilom koja zatim puca i pretvara se u krastu.
Zlatni stafilokok može uzrokovati i infekcije žlijezda lojnica, znojnica te dojke kod dojilja. Katkad kliničkom slikom mogu dominirati ekstracelularni toksini kao kod trovanja hranom, sindroma oparene kože ili sindroma toksičnog šoka:

Za stafilokokno trovanje hranom je karakterističan kratak period inkubacije (pojava simptoma od unošenja bakterije) od samo jednog ili dva sata.
Sindrom oparene kože zahvaća najčešće novorođenčad i djecu, počinje na koži ali se širi i na sistemnu cirkulaciju i zbog gubitka tekućine i elektrolita može dovesti i do smrti.
Sindrom toksičnog šoka je izrazito teško, ali rijetko stanje koje se najčešće pojavljuje kod žena koje upotrebljavaju tampone kod menstrualnog krvarenja, dijafragmu kao kontracepciju, kod abortusa… Simptomi su bolovi u mišićima, visoka temperatura, povraćanje i proljev, a potrebno je što prije odstraniti strano tijelo (ukoliko postoji).
Infekcije stafilokok pokazuju afinitet i za sistemno širenje. Tako su često uzročnici endokarditisa, meningitisa, pneumonija, osteomijelitisa te sepsi.