parobaj neki free web hosting http://www.000webhost.com/ ili http://www.wix.com/html5webbuilder/400_hosting?utm_source=google&utm_medium=cpc&utm_campaign=bi_us_4^hs_hos... -21--x-free_web_hosting&experiment_id=free%20web%20hosting^e^16246281183^1t3&embed_tags=lp,camp,adgroup,family&utm_lp=Pm irCI-p7QIQm__j8AM&utm_camp=xrRuCN-z8gIQm__j8AM&utm_family=9-gaCOej8gIQm__j8AM&gclid=CLjEoN-pjbICFUlgMgodrFEAkA#!home/mai nPage

Ovo je Sunce.

Unatrag 10.000 godina

povijest je prebogata rezbarijama i zapisima koje
odražavaju ljudsko obožavanje i poštovanje prema ovom nebeskom tijelu.

I lako je razumijeti zašto je to tako

jer je Sunce svakoga jutra vraćalo čovjeku
vidljivost, toplinu i sigurnost

spašavajući ga od hladnoće, tame,
i predatorima ispunjene noći.

Sve stare kulture su znale
da bez sunca usijevi ne rastu,

da život na planetu ne može opstati.

Sve to čini Sunce najobožavanijim
objektom ljudske stvarnosti svih vremena.

Isto tako, te stare kulture su znale i za zvijezde.

Praćenje zvijezda omogućilo im je da
prepoznaju i očekuju događaje

koji se ponavljaju u dugim vremenskim periodima,
kao što je pun mijesec i njegovo pomračenje.

I onda su katalogizirali te nebeske grupacije
u ono sto mi danas znamo kao sazviježđa.

Ovo je znak zodijaka, jedan od najstarijih
konceptualnih prikaza u ljudskoj povijesti.

On odražava figurativnu putanju Sunca koje
prolazi kroz 12 velikih sazviježđa tokom jedne godine.

Također odražava i 12 mjeseci u jednoj godini,
4 godišnja doba, sunčeve prekretnice i ravnodnevnice.

Izraz „zodijak” je povezan sa činjenicom
da su sazvježđa antropmorfizirana

ili personificirana životinjskim oblicima.

Drugim riječima, rane civilizacije
nisu samo promatrale Sunce i zvijezde,

već su ih personificirli u složene mitove
koji su uključivali njihova kretanja i međusobne odnose.

Sunce je, sa svojim karakteristikama
održavaoca i spasioca života,

personificirano predstavom
nevidljivog stvaraoca ili Boga.

Božije Sunce. Svijetlost svijeta.
Spasioc ljudske vrste.

Slično tome, 12 sazviježđa su predstavljala
mjesta putovanja za Božije Sunce.

i označena su imenima,

obično imenima prirodnih pojava
karakterističnih za određeni period u godini.

Na primjer, vodenjak -
vodonoša koji donosi proljetne kiše.

Ovo je Horus.

On je egipatski Bog Sunca, iz perioda oko 3000. god. p.n.e.

On je u stvari Sunce antropomorfizirano kroz seriju
alegoričkih mitova koji govore o sunčevom kretanju na nebu.

Zahvaljujući drevnim egipatskim hijeroglifama
danas znamo mnogo o ovom solarnom mesiji.

Na primer, Horus - što znači Sunce ili svijetlost -
imao je neprijatelja koji se zvao Set.

Set je bio personifikacija
tame ili noći.

Metaforički, Horus bi svakoga jutra
dobijao bitku protiv Seta

dok bi uvečer Set pobjeđivao Horusa
i slao ga u podzemni svijet.

Važno je razumjeti da mrak protiv svijetlosti,
ili dobro protiv zla,

predstavlja jedno od najzastupljenijih
mitoloških dualiteta,

prisutnih i danas na raznim nivoa.

Uopćeno govoreći, priča o Horusu je sljedeća:

Horus je rođen 25. prosinca,
od djevice Isis, Marije.

Njegovo rođenje je označeno
pojavom zvijezde na istoku

koju su pratila tri kralja u namjeri
da se poklone i darivaju novorođenog spasioca.

Sa 12 godina je već važio za mladog učitelja.

Sa 30 ga je krstio izvjesni Anap
i tako je započeo svoju službu.

Putovao je sa 12 učenika ,

čineći čuda kao što su lječenje bolesnih
i hodanje po vodi.

Bio je poznat po mnogim opisnim imenima
kao što su „Istina”, „Svijetlost”

„Božji sin”, „Dobri pastir”,
„Jagnje božje” i mnogim drugim.

Pošto ga izdaje Tifon, Horus biva razapet,
zatim sahranjen i potom je poslije tri dana uskršnjuje.