Div
Derksen
06. јун 2017. у 09.43
Gdje su te oci vodile,
Ciji snovi se rojili,
nebeski neki svodovi
u potopu nestali.
Gdje su te ruke tjerale,
koji si kore cuvao,
krosnjama nečijim silnim
vjetar pokazivao.
Gdje su ti usne drhtale,
pod kisom sebičnom, vrelom,
gdje ti se tijelo ledilo
i gdje je sve zamrlo
Pokazi
dzoinjegovasenka
10. јун 2017. у 16.12
rado čitam poeziju, mada sam po profesiji blize filmu. vas sam i primetio tamo na forumu. cenim one koi pišu i o filmu. „ti”?zellite da predjemo na „ti”? ne smeta, verujte.procitao sam i zanimljiv roman jednog clana ovog foruma. nisam ni slutio da ovde ima i peofesionalaca.
