Listam nešto „Historiju naroda Jugoslavije” iz 1953. godine pa na 279. stranici naiđem na „VIII. poglavlje Makedonci u ranofeudalno doba (od VII. do XII. st.)”. Makedonci u to doba, ala jada i bede naših (srpskih) istoričara u to doba. Bugari do dana današnjeg ne odustaju od svojih pretenzija na Makedoniju a u nas i Crkva aminovala suludi projekat izdvajanja dela srpskog korpusa obnavljanjem „Ohridske arhiepiskopije”. Dokle je došlo ludilo makedonstujuščih (inače je sve to zakuvano izvana) pokazuje nova vizura Skoplja - koje odnedavno krase mnoge pseudoistorijske građevine. Evo još jedne činjenice: razvikana „Istorija Vizantije” od Georgija Ostrogorskog, koja ima gotovo kultni status i danas među našim istorioljupcima, razlikuje se između nemačkog originala i srpskog prevoda. U nemačkom originalu nema nikakvog „Makedonskog carstva” (Samuilo...), znači pravio se politički kompromis!