Albanski jezik pripada nezavisnoj izdvojenoj grupi indoevropskih jezika - on sam čini satemsku podgrupu jezika i smatra se jednim od njstarijih evropskih jezika. Kao takav, ni sa jednim balkanskim jezikom nema sličnosti, ali je tokom svoje istorije razvoja usvajao različite reči iz latinskog, turskog, italijanskog, starogrčkog i drugih slovenskih jezika. Dalju vezu albanski jezik ima i sa baltičkim jezicima, a budući da jedna od teorija poreklo Albanaca vidi u Ilirima, smatra se takođe da albanski jezik svoje poreklo vodi od izumrlog ilirskog jezika.

Albanski jezik se prvi put pominje 14.07.1285.godine u arhivi Dubrovnika; prvi jezički spomenik je iz XIV veka, dok je na albanskom jeziku prva knjiga napisana u XVI veku. Albanski jezik poznaje dva dijalekta - gege i toske, uzet za zvanični jezik Albanije, dok je na Kosovu i Metohiji do 1972.godine gege dijalekat bio u upotrebi kao književni i zvanični jezik. Nakon skupa albanskih lingvista u Prištini, te godine je odlučeno da se albanski jezik svugde govori i piše isto, te se za zvanični jezik uzima toskanski dijalekat. Standardno pismo usvojeno je još 1908.godine. Počiva na latinici, mada je bilo govora da se preuzmu slova starog turskog jezika.

Iako je donekle poznato poreklo albanskog jezika, poreklo Albanaca se ne može pouzdano utvrditi, jer ne postoje istorijski dokumenti niti kulturno nasleđe na osnovu kojih bi se mogle imati pouzdane informacije. Ipak, Albanci svojim precima smatraju pleme Ilira. Kao prvi pisani trag o imenu Arbanita ( Albanaca ) uzima se zapis Ane Komnene iz 1081.godine o problemima Balkana u vreme vladavine njenog oca. Prva nezavisna albanska država proglašena je 1190.godine, a postojala je sve do XIII veka. Pod vladavinom Turaka, naziv za današnju Albaniju bio je Arnavutluk, a za stanovnike - Arnauti. Tokom 500 godina njihove vladavine, većina stanovništva je bila primorana da preuzme islamsku veru. U XVI veku Albanci su uzeli novo ime za svoju državu - Shquipëria, u prevodu „zemlja orlova”, dok se ovaj naziv u bugarskom jeziku prevodi kao zemlja gorštaka. Od 1990.godine naziv države je Republika Albanija, koja je primljena u Savet Evrope, a 2009.godine i u NATO.

S’ obzirom na političku situaciju između Srbije i Albanije, tačnije kosovskih Albanaca koji su proglasili nezavisnost ove pokrajine 2008.godine, za mnoge dokumente su potrebni prevodi sa albanskog jezika, kao i prevođenje sa srpskog na albanski jezik. Takođe, bilo ko da želi zaposlenje na ovom prostoru mora da poseduje znanje albanskog jezika, a prilikom konkurisanja - dokumenti treba da su na albanskom jeziku.