Pomaze Bog!

Oprosticete sto je snimak na engleskom jeziku, ali steta bi bilo ne podijeliti ovu zaista interesantnu reportazu:

http://www.sbs.com.au/news/article/1662880/Serbian-desert-church-a-hit-for-tourists

Naime, riječ je o hramu Srpske pravoslavne crkve kojeg su nasi kopaci opala u sred australijanske pustinje bukvalno receno iskopali.

Naselje su osnovali rudari, oko 1915-17. godine, a naziv je došao od aboriđanske reči kupa piti, što u prevodu približno znači - beli čovek u rupi. Zahvaljujući masovnom doseljavanju Evropljana nakon Drugog svetskog rata grad se počeo razvijati. Tokom 60-tih i 70-tih godina kopanje opala je preraslo u unosnu industriju, a Kuber Pidi se do 80-tih godina razvio u moderan multietnički rudarski gradić i regionalni centar. Najbliža parohija Srpske crkve se nalazi u Adelaidu, koji je udaljen oko 850 km ili oko 10 sati vožnje kolima.
Ubrzo po svome postavljenju, paroh adelaidski, protojerej Milorad Jovčić, početkom aprila 1992. godine posetio je Srbe Kuber Pidi-ja, radi osvećenja domova za Uskrs. Obzirom na pustinjsku klimu, gde leti temperatura prelazi 50 stepeni celzijusa, sveštenik je došao na ideju da se sagradi crkva ispod zemlje.

Hram je dugačak 30 m, visok 7 m i širok 5,3 m. U hramu nema potpornih zidova ili bilo čega zidanog. Pri ulasku, u hodniku se nalazi uklesana u zidu figura sv. proroka Ilije. Iznad ikonostasa je Širšaja Nebes, sa dva anđela sa strane. Na gornjem mestu je Gospod Isus Hristos, a na galeriji je Krštenje Hristovo. Sve figure uklesane u zidu su rad Normana Džon Astona (Norman John Aston), vrhunskog majstora u klesanju figura u kamenu i ledu.

6. maja 1992. godine održan je đurđevdanski uranak na imanju koje je za crkvu poklonio Svetozar Puhač (+1992). Po blagoslovu episkopa Longina, od 1. juna iste godine, započeto je kopanje sale. Najpre je zasečeno brdo, koje je potom izdubljeno mašinskim bušenjem. Par meseci kasnije, na dan svetog Ilije, 2. avgusta prostorije je osvetio vladika Longin uz sasluženje episkopa Vasilija (Veinovića). Kopanje crkve odmah do sale, započeto je 1. februara 1993. godine i završeno do hramovne slave, koja je proslavljena 1. avgusta iste godine. Tada je obavljeno osvećenje crkve, činodejstvom dvojice Episkopa: australijsko-novozelandskog Luke i dalmatinskog Longina, uz sasluženje mnogobrojnog sveštenstva.

Nakon upokojenja njihovog paroha, ova misionarska parohija je trenutno upraznjena.

Zaista bi bilo divno vidjeti kad bi se monasko bratstvo ili sestrinstvo moglo okupiti pri ovom hramu i podvizivati se kao nekada pustinjski Starci.