upala bubrega je infekcija gornjeg dijela urinarnog trakta, koja najčešće nastaje prodorom bakterija iz mokraćnog mjehura putem mokraćovoda u bubreg.

Ukoliko se ne počne na vrijeme s liječenjem, upala bubrega može uzrokovati nepopravljiva oštečenja bubrega ili se infekcija može proširiti krvotokom uzrokovajući po život opasno stanje - sepsu.

Mokraćni sustav se sastoji od bubrega, mokraćovoda (uretera), mokraćnog mjehura i mokraćne cijevi (uretre).

Infekciju bubrega najčešće uzrokuje gram-negativna bakterija Escherichia coli koja inače podrijetlom iz debelog crijeva ulazi kroz mokraćnu cijev u mokraćni mjehur i tu se počinje razmnožavati i širiti. Infekcija bubrega može nastati i putem krvlju, ali u rjeđim slučajevima.



Pijelonefritis općenito češće nastaje u žena, trudnica i osoba starije životne dobi.

Kod djece pijelonefritis često nastaje zbog prirođenih anomalija mokraćnog sustava. Najčešća takva anomalija je vezikouretralni refluks pri čemu tijekom mokrenja dolazi do refluksa mokraće natrag u mokraćovode, zastoja urina i razvoja infekcije bubrega.

RIZIČNI FAKTORI

Spol - Žene češće oboljevaju od pijelonefritisa zbog anatomski kraće mokraćne cijevi što olakšava prodor bakterija u mokraćni mjehur i dalje širenje u bubrege.

Općenito spolni odnosi doprinose većem riziku od razvoja pijelonefritisa u žena.

Otežani prolaz i zastoj mokraće - zastoj mokraće koji nastaje zbog prirođenih anomalija mokraćnog sustava u djece (vezikouretralni refluks) ili hiperplazije prostate u starijih osoba.

Kateterizacija mokraćnog mjehura - koja se rabi za vrijeme operacija, nekih dijagnostičkih metoda te kod osoba koje ne mogu ustati iz kreveta.
SIMPTOMI

Često i bolno mokrenje.
Mokrenje malih količina urina.
Neugodan ili jak miris urina
Bolovi u leđima.
Povišena temperatura iznad 38 stupnjeva Celzijusa.
Zimica sa drhtavicom.
Povraćanje, mučnina.
Opča slabost.
Urin zamućen ili nenormalne boje.
Krv u urinu.


U starijih ljudi kao i u male djece simptomi pijelonefritisa su često nekarakteristični kao što su malaksalost, gubitak apetita ili povračanje.

DIJAGNOSTIKA
Dijagnoza pijelonefritisa nije teška i osniva se uglavnom na temelju:
Klinička slika.

Analiza urina - urin se uzima tehnikom srednjeg mlaza, pri čemu se spolovilo temeljito opere i u sterilnu bočicu se uzima samo srednji mlaz mokraće. Najbolje je uzeti prvi jutarnji uzorak urina pri čemu je urin najkoncentriraniji te je i mogućnost dokaza bakterija u urinu najveća. U urinu se analiziraju leukociti (bijela krvna tjelešca) koja upučuju na upalu ili eritrociti (crvena krvna zrnca).

Antibiogram - izolira se bakterijski uzročnik i određuje osjetljivost prema antibioticima.