Hiperhidroza/povecano znojenje/

Hiperaktivnosti hipofizne ili štitne žlijezde, kod šećerne bolesti, u stanjima povišene proizvodnje kateholamina (šok, hipoglikemija, feokromocitom), u slučaju ozljede simpatikusa (vratno rebro, sindrom karpalnog kanala), oštećenja kralježnične moždine (npr. hemiplegija). Može biti jednostrana ili može zahvaćati pojedine, međusobno udaljene, dijelove tijela.

Genuina (emocionalna) hiperhidroza je konstitucionalna hiperaktivnost znojnih

žlijezda pojedinih dijelova tijela, posebno nakon emocionalne stimulacije.

Provocirajući čimbenici su oni koji dovode do pojačane emotivne napetosti kao

što su bol, strah, anksioznost ili trema. Nikotin i kofein dodatno pojačavaju

učinke zbog pojačane stimulacije simpatičkih ganglija. Može se pojaviti u

djetinjstvu, a posebno se javlja u pubertetu i obično nestaje u poodmakloj

odrasloj dobi. Najčešće je izražena u predjelu pazuha, dlanova, stopala i

povremeno na licu (vrh nosa), vratu, predjelu prsne kosti, leđima i perianalnoj

regiji. Kao posljedica pojačanog znojenja javlja se pojačano vlaženje kože

(maceracija) što pogoduje razvoju sekundarnih dermatoza kao što su intertrigo

(zajedine) ili gljivična oboljenja. Bolesnici su obično asteničke konstitucije

i često imaju i druge znakove pojačane osjetljivosti autonomnog živčanog

sustava (onog koji nije pod utjecajem naše volje) kao npr. akrocijanozu,

odnosno hladne i plavičaste okrajine.

1. Hyperhidrosis axillaris (pazušna) - obično je provocirana mentalnim stresom,

ali povremeno se događa i u mirovanju. Predio pazuha postaje vlažan i znoj se

cijedi niz tijelo, a odjeća je namočena. Zbog odlaganja soli iz znoja odjeća se

oštećuje, gubi boju, a šavovi popuštaju. Veličina znojne mrlje na odjeći obično

je dobar pokazatelj stupnja poremećaja. Zbog pokušaja ublažavanja hiperhidroze

uporabom antiperspiranata, često se javljaju kumulativne toksične ili

alergijske reakcije na koži. Neugodan miris ne igra značajniju ulogu jer se

tvari neugodnog mirisa stalno otplavljuju pojačanom vodenastom sekrecijom, a

takvi bolesnici se i često peru.

2. Hyperhidrosis manuum (dlanova) - dlanovi su prvenstveno zahvaćeni, često

difuzno zacrvenjeni, osim što su iznimno akrocijanotični i hipotermni

(najvjerojatnije zbog pojačanog hlađenja usljed isparavanja znoja). U slučaju

jako izražene hiperhidroze među prstima se mogu naći kapljice znoja. Što se

poremećaj više pojačava, znojenje se širi na gornju stranu prstiju, s

periferije prema vrhovima. U ekscesivnim slučajevima kapljice znoja mogu padati

s ruku. Pisanje je otežano, a u dodiru s metalnim objektima isti korodiraju,

tako da bolesnici moraju čak ponekad mijenjati posao. Predstavlja opterećenje

za adolescente, a češće se javlja u djevojčica. Aktivnosti u kojima se služimo

rukama pojačavaju poremećaj. U frizera je to tipični fenomen zanimanja.

3. Hyperhidrosis pedum (stopala) - ponaša se slično kao i na dlanovima i

potencirana je uskom obućom koja ne dozvoljava odgovarajuće isparavanje.

Posljedično se javlja maceracija kože koja je plavičasta, dok se rožnati sloj

znoji i postaje bjeličast ili žućkast. Korineformne bakterije razgrađuju vlažni

rožnati sloj tabana što vodi nastanku udubljenih defekata unutar rožnatog

sloja. Oslobađaju se tvari neugodnog mirisa i odlažu u čarape i cipele što

rezultira prodornim neugodnim mirisom. Posljedično se razvijaju oboljenja kao

tinea pedis (gljivično oboljenje) i infekcije gram-neg. mikroorganizmima.

Liječenje se može primijeniti na različitim dijelovima kože i prisutnih

žlijezda znojnica:

- simpatička blokada obično se provodi nakon farmakološke blokade. Pogodna je

samo za hiperhidrozu dlanova (ako se na isti način tretira hiperhidroza gornjih

i donjih udova može doći do ozbiljnih poremećaja termoregulacije i pojave

simptoma hiperhidroze na nekim dijelovima trupa).

- farmakološka blokada žljezdanih neurotransmitera - antiholinergični lijekovi

sprječavaju znojenje, a učinak traje satima ili danima. Sistemski učinci zbog

resorpcije preko kože (široke zjenice, suha usta, ubrzani rad srca)

ograničavaju ovaj oblik liječenja. Kontraindicirana je uporaba kod glaukoma i

poremećaja mokrenja. Moguća je primjena i na usta (oralno), često u kombinaciji

sa sedativima i trankvilizatorima.

- kirurško odstranjenje žlijezda znojnica (npr. pazušnih),

- mehanička blokada izvodnih kanala (metalne soli, aldehidi, kiseline),

- lokalna terapija s ciljem upijanja vlage, ublažavanja kiselkastog mirisa i

zatvaranja izvodnih kanala (funkcija antiperspiranata).

- iontoforeza se smatra najučinkovitijom u liječenju hiperhidroze dlanova i

stopala.

Mom bratu se to desavalo i njemu su otkrili promjene u nadbubreznim žljezdama.
Razloga zaista ima mnogo od nervne napetosti,reakcije tijela na nagomilani stres,anksioznost,fobije,unošenje previše vitamina itd,itd.