Danas je Velika Gospojina
desk - 28. avgust 2009. u 03.14

Srpska pravoslavna crkva i vernici proslaviće danas Uspenje Presvete Bogorodice, jedan od najvećih hrišćanskih praznika poznat kao Velika Gospojina.

Ovaj praznik je uspomena na smrt Bogorodice i dan kada se vaznijela na nebo i predala svoj duh u ruke Spasitelja.

Prema crkvenom predanju, Presveta Bogorodica je, nakon završetka zemaljskog života, vaskrsenja i vaznesenja na nebo njenog sina Isusa Hrista, nastavila njegovu misiju, a svojim molitvama i savetima pomagala je apostole, često posećujući mesta značajna u Hristovom životu - Golgotu, Vitlejem i Jeleonsku goru.

Na dan njene smrti sišao je sa neba Hristos i pozvao je k sebi. Trećeg dana posle sahrane, apostol Toma otvorio je njen grob ali u njemu nije bilo tela, što znači da se uspela na nebo.

Život i smrt Bogomajke vezan je za smisao hrišćanske vere i molitve, pa je scena Uspenja, koja se slika na zapadnim zidinama manastira, obavezan motiv u pravoslavnom freskoslikarstvu.

U srpskom manastiru Žiča, zadužbini Nemanjića, oslikana je jedna od najlepših predstava Uspenja, sa Hristom koji u naručju drži dušu Bogomajke, zagledan u njeno telo na odru.

Prema kanonu SPC, ovaj praznik spada u red Bogorodičnih praznika i proslavlja se svake godine 28. avgusta.

Među pravoslavnim Srbima taj dan se praznuje kao krsno ime, slava i zavetni dan pojedinih naselja, a ponegde se održavaju i litije.

Na Veliku Gospojinu završava se i post koji je trajao četrnaest dana, tokom koga su se pravoslavni vernici uzdržavali od mrsne hrane, alkohola i cigareta, ali i rđavih misli i dela.

Vreme između Velike i Male Gospojine, koja je 21. septembra, naziva se međudnevnica i veruje se da je taj period najbolji za branje svih plodova i lekovitih trava, a odlazi se i na izvore koji, prema narodnom verovanju, imaju lekovito dejstvo.

Na Veliku Gospojinu u Čajniču se proslavlja i čudotvorna ikona Majke Božije, zvana Čajnička Krasnica, koju je slikao u Jerusalimu Sveti apostol Luka.

Ovu ikonu u Srbiju je doneo Sveti kralj Milutin i godinama je čuvana na dvoru kao zaštitnica Nemanjića.

Boravila je i u manastiru Banja kod Priboja na Limu, da bi u 16. veku bila prenesena u Čajniče, čineći čuda i danas kao nekada. (Srna)