Čovek od ušiju (Jan Ardens, preveo MC)

Koliko puta htedoh jednog pravog čoveka
u oči da pogledam,
samo jednog čoveka, u lice, licem...
Tad video bi on, na meni i po meni
sve ono na šta sam čekao,
sve ono na šta sam morao da čekam

Ali čovek za čoveka ne želi da zna.
Sigurno ne za takvog kao ja,
i da se ona vatra ljudskog,
moja, u meni
drugima gadi, smeta.
I to je tek laka reč.

I koliko puta htedoh
ruku svoju, ljudsku ruku,
makar jednom čoveku dati
jer je moja ruka bela,
od latica sveta belja.

Sad je sve gotovo
i ne čekam više,
suviše života, u starost sam survo.
Ogrevno, spaljeno drvo.
I svet mi čupa oči
kao da su od psa, lancem vezanog,
koji prvi put visi svetlo.

Čovek ušiju,
to sam ja.
Jer uho bolje vidi i razume sve.
Ja čujem vazduh.
Ja čujem zemlju.

Jan Ardens

ORENMENS

hoe graag had ik niet ooit een echt mens aangekeken
een mens met een gezicht in het gezicht
dat hij zou laten zien... aan mij, aan mij
waarop ik heb gewacht
heb moeten afwachten in de wereld
maar de mensen willen van geen mens weten
zoals ik iemand ben
dat geen mens mijn brandende mens wil mogen
dat is uiteindelijk een zacht woord

hoe graag had ik niet ooit
had maar ooit een enkel mens mijn lichaamshandmens
want een hand voor mij is witter
een hand voor mij is witter dan een bloem

het wachten is op
alles is afgelopen
teveel levens ben ik oud
brandhout
de wreld verrekt mij mijn ogen
als die van een kettinghond
die voor het eerst het licht ziet
een orenmens ben ik
het oor kan alles beter uit elkaar onderscheiden
ik hoor mijn lucht
ik hoor mijn grond