Prije 57 godina...

Smrt Boze Bjelice (jesen 1952)

Baziran u pecini u Viogoru u kojoj je već sedam godina zimovao sa svojom druzinom, Bozo se sastajao sa Stojom Golubic iz Domjeshica kod Zaborka. Stojan, djever Stoje Golubic, prijavio je chajnichkoj OZNI da mu se snaja vidja sa Chetnicima. OZNA iz Chajnicha odredi dva oficira i vodnika Sekulu Bandica da se sakriju u kuci i da sachekaju dolazak Boze Bjelice. Oficiri zaprijetishe Stoji da će biti ubijena ako Bozi bude dala ikakav znak da su oni u njenoj kuci. U daljini oko kuce vojska je postavila „mrtve straže”. Sekula Bandic i oficiri OZNE uselishe se u Stojinu kucu...

...Poslije shest mjeseci Bozo Bjelica izadje iz pecine i povede sa sobom Mirka Kovachevica, Borivoja Tasica i Ristu Danilovica. Proshavshi između kota na kojima se nalazila vojska, pridjoshe kuci bochno, dodjoshe do ograde i zastadoshe...
-„Vidi Bozo, sunce ti jarko, ovdje na ogradi ima rupa. Prije nije bila. Bogami se ovuda provlachi milicija, chekajuci nas” - proshaputa Borivoje Tasic i chuchnu iza ograde.

-„Ma kakva rupa, nebi mene Stoja izdala da joj je zivot u pitanju” - odgovori mu Bozo Bjelica. „Ti ostani iz ograde sa Kovachevicem, a ja ću sa Danilovicem prici pod prozor da mi doda hrane i rakije.” - reche i lako preskochi ogradu sa Danilovicem.Pridje prozoru i kucnu o staklo.Prozor se iznutra otvori.
-„Ja sam Stojo” - tiho progovori. -„Spremi nam neshto za jelo i flashu rakije i dodaj mi kroz prozor”- reche joj priljubljen uz zid kuce.

Oficiri i vodnik Bandic spavali su u sobi. Stoja u kuhinji pridje shporetu i zastade za trenutak kolebajuci se. Blijeda mjesechina prodirala je kroz prozor u kucu. Strah je uhvati i stade da drhti. Odmache se od shporeta, pogleda po kuhinji i podje u sobu. Polako otvori vrata i pridje oficirima.
-„Dosh'o je” - drmnu poruchnika za lakat. -„Bozo je pod prozorom, cheka da mu dodam hranu.”

-„Uh” - skochi oficir iz postelje, drmnu svog kolegu i vodnika Bandica i reche Stoji:
-'Neboj se, polako. Stavi u tepsiju hljeb i pitu koju si za nas ispekla, i josh shta imash. Mi ćemo sa strane prici prozoru, provuci cijev mashinke ispod tvojih mishica i pucacemo u njega kad mu budesh dodavala tepsiju. A ti Sekula - reche vodniku - chuvaj mitraljezom ulazna vrata da ne banu u kucu da nas pobiju„.
Ustadoshe iz kreveta, tiho repetirashe mashinke i, neoblacheci se, pridjoshe prozoru.

Stoja Golubic se naze kroz prozor sa teprijom iznad Bozove glave. Dvije mashinke ispod njenih mishica sa jedne i druge strane odjeknushe dugim rafalom. Izreshetashe Bozu Bjelicu i pogodishe u stomak Ristu Danilovica. Drzeci rukom crijeva koja mu pokuljashe iz stomaka, Risto potrcha prema ogradi, predje je i pobjeze kroz vocnjak prema shumi u pravcu sela Podhrid. Za njim su se vukla crijeva. Kod jaruge aktivira bombu i leze na nju...

Borivoje Tasic sa ograde izruchi rafal mitraljeza u prozor i rani jednog oficira. Mirko Kovachevic baci bombu.Oba Chetnika kao srne potrchashe prema Ratkovim vodama, u shumu Brezanje. Izvukoshe se suprotno od zasjede desetine Radeta Dobrilovica koja se, zbunjena pucnjavom kod kuce Golubica, oglasi mitraljeskim rafalima.

Vojnici dotrchashe do kuce Stoje Golubic, previshe ranjenog oficira i odnesoshe ga u bolnicu. Druga grupa krenu po krvavom tragu koji je za sobom ostavljao ranjeni Risto Danilovic. Nadjoshe u potoku njegovo mrtvo tijelo, stavishe ga na grane i odvukoshe do kuce. Naredishe Stojanu, Stojinom djeveru, da upregne volove u kola, natovarishe mrtvog Bozu Bjelicu i Rista Danilovica i povezoshe ih u Chajniche.

Prolazeci glavnom ulicom, oficiri i vojnici pocheshe da shenluche iz mitraljeza, veseleci se shto su ubili Bozu Bjelicu. Zastadoshe u centru grada da ga pokazu narodu. Zapjevashe oko volovskih kola:
”Oj,Zaborak, jel' ti zao,
Bjelica je Bozo pao...„”